خلیج فارس یا دریای پارس، سومین خلیج بزرگ جهان و آبراهی ارزشمند درآسیای غربی و منطقه خاورمیانه است که در امتداد دریای عمان، در میان ایران و شبه جزیره عربستان قرار دارد. منابع سرشار نفت و گاز خلیج فارس و سواحل آن سبب شده است که هریک از کشورهای کناره، خلیج فارس را از آن خود بدانند اما نام رسمی این خلیج در تمام سازمان های بین المللی خلیج فارس است.بعد از خلیج مکزیک و خلیج هادسون، خلیج فارس سومین خلیج بزرگ جهان است.برخی از کشور های عربی خلیج فارس را به نام جعلی خلیج ع.ر.ب.ی یا به سادگی «خلیج» می نامند اما هرودوت، تاریخ نگار یونانی در کتاب های خود بارها بحر احمر که بین تنگه باب المندب و کانال سوئز قرار دارد را خلیج عرب نوشته است. یونانی ها دریای پارس را خلیج فارس می نامیدند.خلیج‌فارس در واقع محور ارتباط بین اروپا، آفریقا، آسیای جنوبی و جنوب شرقی...

روز جهانی گرافیک بر همه هنرمندانی که با هنر و سلیقه خود دنیا را زیباتر می‌کنند مبارک باد.

بهاری دیگر، با شکوهی شگفت انگیز، بساط سبزینه خود را بر طبیعت بی رنگ گسترد، رنگ گل های گوناگون این سفره گشوده را مزین نمود، نغمه مرغان خوش الحان فضای دشت و چمن را پر کرد و سردی و سکوت سنگین طبیعت را در هم شکست، همه آمدند، رستند و روییدند.میل به صعود در مسیر تکامل در همه چیز جلوه گر شد، نسیم دل انگیز و روح پرور بهاری با برگ برگ شکوفه های رسیده از راهی دور و گذشته از کویر زمستانی سخت به نجوا پرداخت و با گفتگویی در رمز و رازی نهانی سر در آغوش یکدیگر بردند و به شرح فراقی جانسوز در پی خزانی طولانی پرداختند. بلبل از عشق گل سرمست و غزلخوان همچو دیوانه ای پریشان، شاداب و بی قرار، هر لحظه بر گلزاری و هر دم بر گلستانی سرود عشق و شوریدگی آغاز نمود. آرام آرام دست مشّاطه زمان به آرایش طبیعت بی رنگ...

آمدن رمضان را پیش و بیش از همه باید به روزه‌داران واقعی تبریک گفت و اهل روزه واقعی تقوا پیشه‌گانی هستند که انبان بطن را از نان تهی و از انوارهای آسمانی آکنده می‌سازند و با توسل به قرآن و تمسک به اهل بیت و در پرتو عنایات و برکات این ماه، سنگ سراچه دل را با الماس آب دیده سفته و رازهای خود را با صاحب حق و خدای سبحان گفته و سر به آستان ربوبی نهاده و با رب الکریم خود به نجوا می‌نشینند و برترین و والاترین گوهر را «صوم» و والاترین و بالاترین فرصت را «رمضان» می‌دانند. «رمضان» نردبان ترقی و معراج انسانی به عالم والا و بالا، و به سان اسب تیزرو و تندپایی است که با استعانت از آن می‌توان راه عشق و تعالی را پیمود و آن را برای صعود زیربنا قرار داد و از خوان نعمت‌های الهی جلوس و از مائده‌های ربانی...